O doctor Russell Barkley, experto en TDAH comparte que este trastorno é principalmente acerca da regulación emocional e o autocontrol. Non se trata só de falta de atención, impulsividad e hiperactividade. O proceso de inhibición é a base de fundamental de traballo para todos os nenos e nenas con TDAH.
O TDAH non é un trastorno da intelixencia. Dr. Barkley analiza cinco habilidades executivas centradas no control emocional que están afectadas polo TDAH.
Foto de AnneliseArt en Pixabay
1. A pausa os nenos, xoves con TDAH a miúdo mostran incapacidade para crear unha pausa ou un momento de autocontrol entre estímulo e resposta con unas consecuencias pola súa reacción inmediata. Para axudar aos nenos, nenas na creación das pausa temos que darlle ao seu cerebro a oportunidade de facer asociacións coa cor, imaxes e obxectos concretos. Artigos tanxibles pueden ser recordatorios simbólicos para os estudantes de todas as idades.
Sacudir unha pulseira que temos posta, ou poñerse unha gorra son dúas prácticas que os profesores poden moldear nos alumnos, alumnas antes de tomar unha decisión emocional ou académica apresurada.
Ter na aula unha zona con palabras como: deterner, respiración, fluir, repouso. Imaxes que sirvan de apoio as palabras ou obxectos persoais deles a modo de recordatorio que os alumnos, alumnas poidan asociar e crear novas respuestas menos impulsivas.
Facer contacto visual frecuente para axudarlle a recuperar a atención na actividade.
2. Ollo. Visión retrospectiva, desenvolvemento de habilidades de autoavaliación. Os nenos, nenas necesitan entender como as experiencias e decisións impulsivas pasadas deron paso a efectos negativos. Os profesores poden diseñar que os alumnos, alumnas creen unha historia visual ou escrita acerca dunha experiencia vivida. Para unha Reflexión sobre os comportamentos e posibles alternativas, soluciones diferentes posibles.
4. Corazón. Motivación. Esta habilidade é moi deficitaria nos nenos e nenas con dificultade de regulación emocional e autocontrol. É unha habilidade executiva que consiste en facer conexión entre as respuestas emocionais e a capacidade de automotivarse. Hai dúas maneiras: con retroalimentación do mestre, (non é unha avaliación, nin unha loubanza) faise de maneira indirecta, facendo notar o apoio e comprensión.
A outra maneira e con documentais motivacionais. Estos xeneran preguntas, diálogos que van favorecen actitudes positivas.
Para aumentar a motivación dos alumnos, alumnas temos que facer unha educación personalizada: coñecer ao alumno, alumna cales son os intereses, gustos, habilidades tamén as súas dúbidas, frustracións para axudarlle a ser autónomos na súa aprendizaxe.
Esta ultima zona de xogos da mente inclúe a pausa, a voz, o ollo, e o corazón a combinación destas habilidades danos unha increíble oportunidade de ser parte do desenvolvemento do cerebro dos nosos estudantes.
Enlace ao artigo http://www.edutopia.org/blog
Este comentario ha sido eliminado por un administrador del blog.
ResponderEliminar