Caderno de Orientación ESO curso 2022-23

O Instituto de referencia do noso colexio é IES A Paralaia, nestas datas presenta o caderno de orientación para o curso 2022/2023 onde informa ao alumnado que se matricula en 1º da ESO sobre as materias dos diferentes cursos da ESO, materias optativas a cursar, horarios, avaliación e promoción, medidas de atención á diversidade e titulación . 

clica no enlace e accede ao caderno

Caderno de Orientación

 

Infografía : Recomendacións para docentes Dislexia

                                                          https://twitter.com/DiaEoee

Equipo de Orientación Educativa Especializado Dificultades de Aprendizaje de la provincia de Granada  

Pautas para favorecer o pensamento flexible do teu fillo, filla

A flexibilidade mental é a capacidade de modificar os pensamentos e a conduta en función das demandas do ambiente. É a habilidade para percibir diferentes puntos de vista e xerar opcións e alternativas cando a nosa idea inicial xa non funciona.

O pensamento flexible é a habilidade de cambiar de enfoque rapidamente e atopar novas maneiras de resolver os problemas.

Os nenos que teñen dificultade co pensamento flexible adoitan ter problemas para lidar cos cambios.

A miúdo quedan atrancados e non entenden o porqué.

Os nenos con dificultades do pensamento flexible moitas veces  tentan a mesma estratexia unha e outra vez, mesmo se non funciona. A miúdo, frústranse e anóxanse.

Estes son algúns comportamentos que vostede podería observar na casa e na escola: 

• Non aceptar as ideas doutras persoas.
• Discutir o mesmo asunto unha e outra vez.
• Frustrarse cando cousas insignificantes saen mal.
• Repetir os mesmos erros.
• Non seguir novos horarios.
• Sentirse ansiosos cando hai cambio de plans.
• Dificultade para empezar tarefas novas e máis complicadas.
• Dificultade para cambiar dunha actividade a outra.
• Molestarse cando outros non seguen as regras.

A flexibilidade cognitiva os motiva a buscar alternativas en lugar de quedar estancados na  negatividad e fomenta a tolerancia e a comprensión cara aos demais. En definitiva: potencia o desenvolvemento de infantes máis autónomos, creativos, felices e sans. 

                            imaxe de birgl en Pixabay.com. birgl

Como axudar aos nenos co pensamento flexible

- Unha maneira é dividir as tarefas en partes máis pequenas. Darlles esta información por adiantado pode axudar aos nenos para saber que esperar. Tamén lles proporciona pasos específicos a seguir, fomentando a súa autonomía.

- Outra maneira é axudar aos nenos a planificar como abordarán as tarefas ou os problemas. Pídalles que pensen en que outra cousa poderían tentar se a súa primeira estratexia non funcionou. Vostede tamén pode darlles ideas. 

O traballo da flexibilidade demóstralles que hai opcións, outras posibilidades e isto vai  reducir a súa ansiedade.

- Axúdao a buscar unha solución diferente ante unha frustración. 

- Ante o enfado cun amigo, ínstalle a tratar de imaxinar o que pensa e sente o seu amigo.

- Se se atopa triste, móstralle como pode cambiar o seu estado de ánimo cambiando os seus pensamentos.

- Aproveita calquera circunstancia cotiá para analizar xuntos diferentes perspectivas. 

- Axúdao a fomentar a súa creatividade e a súa imaxinación, e a pensar diferente 

https://eresmama.com/potenciar-flexibilidad-psicologica-hijos 

https://www.understood.org

https://www.etapainfantil.com

Perspectivas na Identificación dos alumnos de altas capacidades

Entrada de Javier Tourón, onde extrae as partes máis relevantes do artigo de Steven I. Pfeiffer: "the identification and assessment of gifted students"

recollo algúns deses puntos :

• Durante máis de 100 anos os alumnos "superdotados" foron identificados a partir de test de CI (Nisbett, 2009; Pfeiffer, 2002).  Moi poucos expertos no campo da alta capacidade actualmente aceptan esta postura de identificar a "superdotación" cun CI  alto (Borland, 2009; Sternberg, Jarvin, & Grigorenko, 2011).
• Historicamente as sociedades utilizaron o concepto de "superdotación" como unha etiqueta para explicar e recoñecer a aqueles individuos que teñen rendementos excepcionais nun ou máis dominios que son valorados dentro dunha determinada cultura. O que constitúe a "superdotación", por suposto, varía dunha sociedade a outra. Unha persoa pode ser vista como "superdotada" nun contexto social, por exemplo un banqueiro de Wall Street, un axente de telemarketing ou un creativo deseñador de software, pero poden non ser considerados como tales noutras culturas (Pfeiffer, 2012). 
•  Moitos aínda cren que a "superdotación" é algo esencial e un aspecto permanente da persoa ao longo de toda a súa vida. A maior parte das evidencias científicas, indican que a "superdotación" non é un estado do ser, non é algo fixo ou inmutable (Bronfenbrenner & Ceci, 1994; Ceci & Williams,1997; Neisser, 1996). 
• O CI explica unha parte substancial da varianza do rendemento dos estudantes ou do éxito na vida adulta , pero non a maioría (Nisbett, 2009; Worrell, 2009).
• A maior parte das autoridades neste campo están de acordo en que os alumnos academicamente dotados son aqueles que se atopan no 3-5% superior, comparados cos seus compañeiros de idade, en capacidade intelectual xeneral, competencia académica nun ou máis dominios, e creatividade (Pfeiffer, 2003, 2009).

               

                        

                         foto visualhunt.com

• Ademais da capacidade intelectual xeneral, as capacidades específicas e un bo número de factores non intelectivos contribúen de maneira decisiva a configurar unha traxectoria de éxito nos mozos máis capaces. Por exemplo, atopouse que a práctica deliberada contribúe a predicir o rendemento experto en moi diversos dominios (Ericsson, 1996, 2005; Ericsson, Krampe, & Tesch-Romer, 1993; Ericsson, Nandagopal, & Roring, 2005; Plant, Ericsson, Hill, & Asberg, 2005). A propia experiencia do autor e os achados doutros (e.g. Dweck, 2006) confirman que o traballo duro, a recompensa diferida (Côté, Baker, & Abernethy, 2003; Mischel, Shoda, & Rodriguez, 1989), e a autodisciplina(Duckworth & Seligman, 2005; Romer,Duckworth, Sznitman, & Park, 2010) tamén son críticamente importantes, mesmo entre os estudantes máis capaces. 
• "El éxito de la educación está precisamente en hacer que el rendimiento de las personas se equipare a su potencial".

autor: Javier turón Vicerrector de Innovación y Desarrollo Educativo en la Universidad Internacional de La Rioja-UNIR 

http://www.javiertouron.es/2012/09/perspectivas-actuales-en-la.html

http://www.javiertouron.es/2014/02/el-modelo-tripartito-sobre-la-alta.html

Guía para familias de adolescentes con TEA

Guía para familias ou titores de menores con Trastorno do desenvolvemento nas que  propoñen estratexias para aumentar a  motivaciaón e favorecer o rendemento escolar, tamén inclúe propostas para abordar a introdución de novos alimentos e formulas para desenvolver as habilidades sociais. 

 Pincha o enlace para a súa descarga 

Redacción : Vanesa Martínez Franco, Sandra García Gutiérrez 

Coordinación e revisións: María Merino Martínez, Mirian Moneo Varga

Asociación Autismo burgos 

Guía para Familias : COIDAMOS TEA

 

Esta guía xorde a raíz do Programa Coidamos-TEA. 

Un programa levado a cabo en catro concellos galegos (Cee, Ponteareas, Burela e Monforte de Lemos) que tivo por obxectivo traballar pola capacitación e apoderamento das familias das persoas con Trastorno do espectro do autismo (en diante TEA) e mellorar así a calidade de vida dos seus fillos e fillas e da propia familia. 

Pretendemos con esta guía darlle voz a pais e nais participantes no programa Coidamos-TEA e apoiarnos nas súas experiencias para falarche sobre as dúbidas que podes ter nestes momentos.

                                             

COIDAMOS_TEA_                               

Publica federación Autismo Galicia

Guía para Entender a Dislexia

A Dislexia é un trastorno, que afecta a funcionalidade da conduta lectora que impide aos alumno/as ter unha boa comprensión do que está a ler, e polo tanto lle afecta as súa adaptación escolar.
por iso é necesario facer unhas adaptacións metodolóxicas que faciliten o acceso e comprensión da información con que se traballa na aula.

A  dislexia é un trastorno, é dicir, existe unha alteración que afecta á funcionalidade da conduta lectora que impide ao suxeito extraer correcta e eficazmente a información escrita e, por tanto, afecta á súa adaptación académica, persoal e social.

Ademais, é un trastorno específico. O termo «específico» refírese a que a  dislexia non é consecuencia de déficit intelectual, trastornos emocionais, déficit sensoriais − auditivos ou visuais−, lesións neurolóxicas sobrevindas, instrución lectora inadecuada, falta de oportunidades, etc.

                                                                      

                                                

enlace a guía 

enlaces relacionados 
dislexia-para-educadores


Editado por  Asociación Madrid con la Dislexia