Reforzo positivo fronte ao castigo

O castigo para que sexa efectivo ten que situar ao neno o máis próximo posible ao feito en cuestión, ser unha consecuencia coherente en relación coa conduta, nin demasiado esaxerada, nin demasiado leve e por un período de tempo curto.

O Obxectivo da educación é consolidar as condutas positivas nos nenos, nenas e suprimir as condutas negativas e iso conséguese moito mellor mediante o reforzo (consecuencia positiva) e a extinción, que mediante o castigo.

En lugar de castigos reforza de forma positiva as condutas desexadas.
-   Cando teña un mal comportamento explícalle que é o que fixo mal e cales son as consecuencias dos seus actos.

-   Axúdalle a desenvolver a responsabilidade dos seus actos. Para iso dialoga con el e trata de acordar ou pactar a consecuencia.

-   Nunca ameaces, humilles ou danes ao neno/a.

O mellor reforzo non son premios materiais, consiste na atención dos pais para con os fillos.Trátase de reforzar cando está mostrando as condutas que queremos que faga, achegándonos, verbalizando que o está facendo ben.
E retirarse a atención (extinción) cando adopta condutas inadecuadas e chamadas de atención ( berrros, choros, rabechas)  que queremos que desaparezan.

                                foto visualhunt.com

A principal fonte de aprendizaxe dun neno é o modelado. Os nenos copian o que ven nos seus adultos de referencia, que principalmente son os seus pais e os seus irmáns maiores.
Axúdalle a desenvolver a responsabilidade dos seus actos. Para iso dialoga con el e trata de acordar ou pactar a consecuencia.
Instaurar unhas normas na familia facilitará moito a educación dos fillos, pero ditas normas  han de cumprilas todos os membros.
Cando teña un mal comportamento explícalle que é o que fixo mal e cales son as consecuencias dos seus actos.


enlace ao artigo hacerfamilia.com
enlace relacionado  disciplina positiva : www.abc.es/familia

Intervención inicial co alumnado que presenta condutas inadecuadas

O texto describe métodos, procedementos e técnicas para fomentar a boa convivencia,  ponse o acento na participación activa de toda a comunidade educativa no funcionamento dos centros educativos.

enlace ao documento

Índice:

Que son muíños non xigantes

O persoal é político

A ORGANIZACIÓN CREATIVA DA ESCOLA

BANCO DE HORAS

COMISIÓN DE CONVIVENCIA

CRITERIOS PARA A ASIGNACIÓN DO PROFESORADO

VARIOS PROFESORES NA AULA

ORGANIZAR As MATERIAS EN ÁMBITOS

CRITERIOS PEDAGÓXICOS PARA A REPARTICIÓN DO ALUMNADO

CREACIÓN DE ESPAZOS PARTICIPATIVOS

COMISIÓNS MIXTAS

Metodoloxías Inclusivas na aula

FACER POSIBLE O CONTRARIO

Desenvolvemento social e persoal

MINDFULNESS NA AULA

PROGRAMAS DE INTELIXENCIA EMOCIONAL

IOGA

RELAXACIÓN MUSCULAR PROGRESIVA

RESPIRACIÓN DIAFRAGMÁTICA

RELAXACIÓN EN IMAXINACIÓN

MUSICOTERAPIA

ARTETERAPIA

ARTEMEDIACIÓN

Modificación e Contención  da Conduta

ECONOMÍA DE FICHAS

INTENCIÓN PARADÓXICA

TEMPO FORA

PRINCIPIO DE PREMACK

PROCEDEMENTOS OPERANTES

Xestión da Convivencia

ALUMNADO VIAXEIRO

AULA DE TRABALLO INDIVIDUALIZADO

COMPROMISOS DE CONVIVENCIA

AULA VIRTUAL E SOLIDARIA

SERVIZOS CON ENTIDADES COLABORADORAS

PATRULLA DA PAZ

CÍRCULOS DE CONVIVENCIA 

MEDIACIÓN ENTRE IGUAIS

AULA DE CONVIVENCIA

ALUMNADO AXUDANTE

TITORÍA COMPARTIDA

SERVIZOS Á COMUNIDADE

RECUNCHO DA PAZ

COHESIÓN DE GRUPO

INCLUSIÓN DUN FAMILIAR NA AULA 

Os programas de Intelixencia Emocional ou Habilidades Sociais, e as técnicas de control das emocións, non son un tratamento para abordar as condutas inadecuadas para a aprendizaxe, nin sequera son un tratamento preventivo para
evitar conflitos e ter así un bo clima de aula. Estes programas e técnicas, e o desenvolvemento social e persoal do alumnado en definitiva, van máis aló diso porque constitúen a aprendizaxe previa necesaria para incluír a xestión das emocións como unha ferramenta máis que mellore a aprendizaxe do alumnado. E porque nos permiten ademais abordar este como un proceso que afecta á totalidade da persoa que aprende.
O desenvolvemento social e persoal non ten sentido individualmente, senón no grupo clase ou máis aló aínda, desde unha perspectiva de centro ou de comunidade social e, aínda que dentro das medidas e actuacións que vos presentamos algunhas son susceptibles de abordarse cunha persoa en concreto e en momentos puntuais, o desenvolvemento social e emocional do noso alumnado non é unha opción máis, senón que resulta imprescindible
para todos os docentes na tarefa de construír unha profesión na que o profesorado é creador de situacións de aprendizaxe, e non un mero transmisor de contidos.



A Delegación Territorial de Educación en Granada, a través do Equipo Técnico Provincial para a Orientación Educativa e Profesional, a área de Apoio á Acción Tutorial e á Convivencia e o Gabinete de Asesoramento para a Convivencia e Igualdade.

equipotecnicoorientaciongranada.wordpress.

FACER POSIBLE O CONTRARIO

Recollo nesta entrada este interesante traballo do Equipo Técnico Provincial de Orientación Educativa y Profesional de Granada.
"Ensenar e Aprender doutro xeito.
Atender á diversidade, dar unha resposta educativa que non deixe a ninguén fóra, á marxe, na cuneta dos nosos centros, debería comezar pola asunción dun modo novo de comprendernos a nós mesmos, docentes do século XXI, e polo sentido e alcance do exercicio dá nosa tarefa.
Temos que expornos novos ou renovados tipos de intervención educativa. E unha interpretación dá resposta á diversidade que abarque ou deseño e aplicación de estratexias organizativas e metodolóxicas xunto a técnicas grupales que finalmente garantan a todo o alumnado a atención non seu contexto natural ou seu grupo, a súa clase e ou máximo desenvolvemento dás súas capacidades".

enlace para desacarga

Índice

Educar doutra maneira. Un imperativo do século XXI

Preparándo a contorna de aprendizaxe

Aprendizaxe cooperativa

Grupos interactivos

Estudo de casos

Aprendizaxe baseada en proxectos  (ABP)

Aprendizaxe servizos

Varios na aula

Delegación Terrritorial de Educación, Cultura y Deporte de Granada.
Equipo Técnico Provincial de Orientación Educativa y profesional de Granada.

Inclusión o gran desafío en educación

artigo de José Blas García onde fai unha completa reflexión sobre a inclusión educativa

Prerrequisitos para facer  posible a escola inclusiva:

1. Resituar a escola onde lle corresponde, como unha comunidade de      aprendizaxe ao servizo da propia comunidade.
2. Reformular un currículo común, que sexa realmente común, é dicir, válido  para todo o alumnado.
3. Programar o ensino para que todos poidan aprender-
4. Fomentar a autonomía do alumnado: as estratexias de autoregulación da aprendizaxe.
5. Organizar o traballo na aula de modo que os alumnos poidan aprender uns doutros.                                                                                                                                                                                                           Para unha boa xestión da diversidade e facer da inclusión unha visión irrenunciable, é preciso, elixir metodoloxías que aproveiten esa diversidade, que a achega diversa e rica sexa un potente recurso para que todos acheguen e todos aprendan.

Na imaxe, as organizacións de aula e as metodoloxías activas máis valoradas, pola maioría de autores  e mestres, como idóneas para facer unha realidade o soño da inclusión.
Ensinanza Compartida
Un aspecto esencial neste metodo é que os profesionais participan no ensino en condicións de paridade ou igualdade. Establécese durante un período de tempo concreto todos os días, ou certos días semana. Os profesores son corresponsables da actividade docente: programan, realizan e avalían conxuntamente.
Ensinanza Multinivel
As claves deste procedemento está na multiplicidad na formas de aprender (estilos de aprendizaxe), a desagregación de actividades en distintos niveis (de máis simple a máis complexo) e nas formas de avaliar (utilizando variedade de técnicas e instrumentos).
Métodos de aprendizaxe cooperativo
 O grupo cooperativo permite que a adquisición de coñecementos sexa compartida, froito da interacción e cooperación entre os membros do grupo, polo que resulta moi positivo para que o alumnado con necesidades específicas de apoio educativo poida aprender e autorregular os seus procesos de aprendizaxe.
Aprendizaxe baseado en Proxectos
Esta forma de organizar a ensino-aprendizaxe implica asumir que os coñecementos escolares non se articulan para a súa comprensión dunha forma ríxida, en función dunhas referencias disciplinares preestablecidas e dunha homoxeneización dos individuos e da didáctica das disciplinas. 


publicado por bibliotecaescolardigital

Formas de desaprender para seguir aprendendo

Entrada de Santiago Moll onde nos explica o proceso que iniciou para facer cambios na forma de ensinar e anima a outros mestres, mestras  a con estas 25 formas iniciar o cambio de educativo nas aulas.
Desaprender para aprender e reaprender.
Desaprender non é o contrario de aprender. Desaprender consiste en ir moito máis alá, consiste en reformularche o que ata este momento considerouse inmutable. 
Para min especialmente significativas:
1. Valora o proceso sobre o resultado.
2. Fai co alumno aprenda en por si e dos seus compañeiros.
3. Premia positivamente o erro.
4. Transforma a rixidez en flexibilidade.
5. Aumenta a reflexión e rebaixa a carga memorística.

                      justificaturespuesta.

Guía para Pais e Nais acoso

Guía da confederación española de asociacións de pais e nais de alumnos.

enlace para a descarga da guía 
1. Introducción
2. Que é o acoso escolar
3. Tipos de acoso escolar
4. Os protagonistas do acoso escolar
5. Indicadores e consecuencias do acoso escolar
6. Prevención positiva e resolución de conflitos
7. Que podemos facer pais e nais?
8. O que os pais e nais necesitamos saber: dereitos e responsabilidades
9. Xestións inmediatas que poden axudar
   en caso de acoso
10. A función do centro e do Consello Escolar
11. Lecturas recomendadas e visualización
12. Referencias e bibliografía


Mª del Mar Merayo . CEAPA: Confederación Española de Asociaciones de Padres y Madres de Alumnos -



enlaces relacionados :

 

Guía para las familias . Junta de Andalucía

Guía para la prevención do acoso sexual. Universidad Politécnica de Madrid. 

Guía de actuación contra o acoso escolar nos centros educativos comunidad de Madrid

guía de actuación contra o acoso escolar da Comunidade de Madrid.

ÍNDICE
I. INTRODUCIÓN: CONCEPTUALIZACIÓN E CARACTERÍSTICAS DO ACOSO ESCOLAR
QUE É O ACOSO ESCOLAR?
2. MITOS E IDEAS ERRÓNEAS EN TORNO Ao ACOSO ESCOLAR
3. FORMAS DE ACOSO ENTRE IGUAIS
4. QUEN INTERVEÑEN?
4.1. Os agresores
4.2. As vítimas
4.3. As testemuñas
5. CONSECUENCIAS DO ACOSO ESCOLAR
5.1. . Nas vítimas
5.2. . Nos agresores
5.3. . Nas testemuñas
5.4. . No conxunto da comunidade escolar
5.5. Consecuencias penais e civís do acoso escolar
5.5.1. Responsabilidade penal nos supostos de acoso escolar
5.5.2. Responsabilidade civil nos supostos de acoso escolar 
6.      O CIBERBULLYING E O seu IMPACTO NOS CENTROS EDUCATIVOS
6.1. . O contexto dixital
6.2.   Os hábitos dos menores na internet
6.3. . O ciberbullying
6.3.1. Definición
6.3.2. Manifestacións do ciberbullying
6.3.3. Trazos específicos do ciberbullying en relación co acoso presencial
6.4. Os menores e os delitos na internet
6.5. A ciberviolencia por razón de xénero
6.6. Actuacións dos centros educativos para previr o ciberbullying
6.7. Recursos externos
7. LGTBI
7.1. Definicións
7.2. Proceso de Identidade da Orientación Sexual.
7.3. LGTBIfobia
7.3.1. Manifestacións
7.3.2. Dificultades relacionadas coa contorna educativa
7.4. Normativa
7.5. Recursos externos

accede á guía 


II. PREVENCIÓN DO ACOSO ESCOLAR
1. ACTUACIÓNS FORMATIVAS-INFORMATIVAS
2. BOAS PRÁCTICAS
3. FOMENTO DA PARTICIPACIÓN
4. O PLAN DE CONVIVENCIA DO CENTRO
5. O PLAN DE ACCIÓN TUTORIAL
6. MEDIDAS ORGANIZATIVAS
7. ASPECTOS CURRICULARES
8. OUTROS PLANS E PROGRAMAS
9. ESTRUTURAS DE CONVIVENCIA
10. CONCLUSIÓN
III. DETECCIÓN DE ACOSO ESCOLAR E SITUACIÓNS DE RISCO
IV. PROTOCOLO DE INTERVENCIÓN
INSTRUCIÓNS DE APLICACIÓN
1. Aspectos xerais
2. Secuencia de actuacións
DIAGRAMA DE ACTUACIÓNS
RESUMEN DE CRITERIOS E INDICADORES
ANEXOS:
ANEXO I. a) Notificación ao director/-a ANEXO
I. b) Documento para alumnos
ANEXO II. Documento para a recollida de datos
ANEXO III. Acta de reunión para a toma de decisións
ANEXO IV. a) Plan de intervención unha vez detectado acoso escolar no centro educativo
ANEXO IV. b) Plan de intervención deseñado polo centro de acordo coas propostas que
figuran no anexo IV. a).
ANEXO IV. c) Acta de seguimento do Plan de intervención
ANEXO V. Comunicación dirixida á Fiscalía de Menores
ANEXO VI. Informe ao Director/-a de Área Territorial

ANEXO VII. Modelo de acta de reunión coas familias

Recomendacións Pais, Nais ante o acoso

A  reacción de moitos pais que se lle informa do acoso do seu fillo, filla a outro compañeiro é a negación.

Nalgúns casos sospeitan da conduta do seu fillo, filla pero non son capaces de afrontalo e botan a culpa á outra parte dicindo que o provocan. 
Noutras ocasións é unha verdadeira sorpresa para os pais, e a negación débese a que non coñecen ao seu fillo e no querer recoñecer que non saben realmente como é.

Pautas para actuar correctamente cando se da esa negación:

Óscar cortijo autor del libro "como prevenir el acoso escolar"
Cando os responsables do colexio citan aos pais para poñerlles ao corrente, «deben acudir e escoitar o sucedido porque na maioría das escolas, se se segue un protocolo rigoroso, a detección deste tipo de comportamentos está moi contrastada antes de comunicalo aos pais"

Enrique pérez presidente de la asociación española de prevención del acoso escolar (AEPAE) afirma que é mellor:
que non xustifiquen nunca a o seu fillo polos seus actos e que lle fagan responsable. É máis efectivo manter unha escoita activa para indagar que é o que ocorreu e por que, deixando que se exprese.
A familia debe investigar as causas que lle levaron ao seu fillo para actuar así, se é por un motivo puntual ou polas circunstancias do menor. Facerlle entender que os seus actos teñen unhas consecuencias, sen olvidar apoialos nestas circunstancias para favorecer o cambio de conduta e actitud.

Os pais, nais deben facerlles ver que lles preocupa moito o sucedido e que van a estar ao seu lado:  
- Fomentando actividades nas que se traballe en equipo.
- Evitando pensamientos agresivos ou violentos.
- Poñendo límites, cando sexa preciso ao seu fillo.
- Deixando que se frustre cando non poida ser o que el queira.
- Practicando a escoita activa, non empregar só monólogos. 
- Escoitando intentando poñernos na pel del, dela.
- Axudandolle a expresar os seus pensamentos, emocións.
- Facendo vivenzas xuntos nas que experimenten emocións positivas e negativas.
- Falando con eles das nosas experienzas na vida e como as fomos afrontando.    Buscando solucións non violentas, asertivas nas nosas relacións cos demais.
- Promovendo actitudes positivas donde o erro é unha oportunidade de aprendizaxe e de superación persoal. 
- Visualizando con el, ela os valores, respecto que vemos nas nosas accións, nas de outras persoas, compañeiros para sentirse ben cun un memo e ser unha persoa mellor na sociedade.

Cando o seu fillo é a víctima
Non estímule o uso da violencia que empeoraría a situación.
Poñerse en contacto co centro educativo para informar do que está pasando.
Favorecer unha escoita aberta, para que comunique todo o que está pasando.
Manter comprensión para que se sinta arropado, evitando a sensación de vergoña que soen adotar os neos, nenas acosados.
Facilitar a expresión de sentimentos e emocións.   
Observar ao seu fillo, filla como durme, apetito, desgana, nerviosismo.
Falar co profesorado para poñer pautas en común de actuación.
Propoñer estratexias asertivas e ensaie con el, ela as respostas .
Manter a calma e actitude de superación desta situación con determinismo.
Favoreza actitudes para desenvolver a  confianza en se mesmo
Reforce valores de crecemento e superación persoal.
Favorecer ambientes e momentos lúdicos, alegres para compensar os momentos máis difíciles que ten que afrontar.
Fixarse no seu estado de ansiedade, para pedir axuda a un profesional.
Lembre que o apoio máis importante é a familia.

enlaces relacionados:

Guía para las familias
recomendacións pais, nais ante o acoso: promotores pola paz 
artigo abc.es/familia/padres-hijos/abci-hijo-acosa-imposible-
guia para pais e nais CEAPA acoso
vídeo www.hacerfamilia.com

Guia para Prevención Familias Acoso escolar

Guía para para axudar a familia e a escola a detectar,prever e tratar problemas relacionados co acoso escolar e outras formas de violencia.

Índice:
O acoso entre escolares 
Pautas para prever o acoso e outras formas de violencia: 

•   Como previr desde a primeira infancia a través da familia
•   Como vacinar contra problemas como o acoso utilizando contos e xogos
•   Como axudarlles a establecer relacións de amizade baseadas no respecto mutuo
•   Como construir o respecto mutuo a través do aprendizaxe cooperativo
•   Como adaptar a educación aos cambios da adolescencia
•   Como previr a violencia reactiva e a violencia instrumental
•   Como favorecer unha comunicación de calidade na familia
•   Como ensinar a resolver conflitos sen violencia
•   Como mellorar a eficacia da disciplina e ensinar a respectar límites
•   Como construir a tolerancia para previr o dominio e a submisión
•   Como previr o sexismo e a violencia que con el se relaciona
•   Como evitar a influencia negativa da televisión e outras tecnoloxías
•   Como detectar se están a ser vitimas e axudarlles a recuperarse
•   Como tratar aos acosadores
•   Como favorecer a comunicación familia-escola para erradicar o acoso
•   Dirixirse á escola nun caso de acoso
•   Colaborar para previr a violencia e mellorar a educación
•   Como previr desde o curriculum da no violencia

edita Consejería de Familia y Asuntos Sociales. Comunidad de Madrid.

Enlace  enlace guía

APP para persoas con deficiencias auditivas

É unha app que converte as frases pronunciadas por un falante na linguaxe de signos. O encargado de mover os brazos e facer xestos para traducirlle á persoa con problemas auditivos é Hugo, un avatar 3D que se encarga de transmitir as mensaxes. Desta forma con só un smartphone ou unha tablet polo medio flúe a comunicación sen problemas.

Polo momneto Hand Talk só pode traducir do portugués de Brasil á linguaxe de signos nacional.

Outra aplicaión é Visualfy, por exemplo, cambia as notificacións da túa smartphone, para que no momento de identificalas por un son concreto, as distínga por un zumbido en especial ou unha marca visual.

app "Glide" de mensaxería en vídeo,e tamén ten moito éxito entre as persoas con deficiencias auditivas noutros paises.

enlace ao artigo http://www.educa2.madrid.org

acceso á descarga

O meu fillo, filla ten altas capacidades e agora que fago?

Existe a crenza de que un neno de altas capacidades vai sobrado de intelixencia e que non ten ningún tipo de problema. esta crenza falsa fai moito dano as familias que o sofren. 

Os superdotados pensan e sinten de maneira distinta aos demais, o seu cerebro funciona doutra maneira. As familias teñen que lidiar moitas veces cunha situación confusa, frustrante e dolorosa. A adecuada xestión emocional dun neno con alta capacidade é a pedra angular do benestar do propio neno, nena, da súa contorna e do seu éxito académico é vital, da súa adaptación sen sometemento a un mundo feito a medida do percentil 50.

Olga Carmona, psicóloga sinala que: cando nos dicen que o nos fillo é de altas capacidades o primeiro é informarnos para romper estereotipos e prexuízos.

o segundo é aceptar a o noso fillo, filla tal como é, non como a min gustaríame que fora, é esencial para poder empatizar con el e darlle aquilo que emocionalmente necesita.

A miña actitude e a forma de afrontar as dificultades no día a día  cambia radicalmente cando entendo é acepto porqué comportáse de determinada maneira. Se cando lle falo el non me fai caso e eu sei que está absorto nunha actividade determinada, non me enfado ni penso qué é un desobediente. Tratarei de habilitar estratexias para chegar a el e ser escoitado.

precisamos: Paciencia, autoridade e negociación

Paciencia para no esixir nin esperar tempos, nin reaccións nin respostas como calquer outro neno, nena. ex: paciencia para que termine unha actividade na que está inmerso aínda que se arrefríe a comida, paciencia para manexar o caos da súa mochila e as sús tarefas escolares. 

Autoridade un neno, nena con alta caapcidade cuestiona a autoridade por definición.Só a recoñecerá se esta é explicada e ten sentido para el.

O eficaz é a negociación e a explicación real do porqué pido o que pido, porque a súa intelixencia convértese entón en aliada e dado que son capaces de comprender conceptos e razóns que os nenos, nenas normais da súa idade non entenderían, é máis probable que acepten de bo grado o que se lles está pedindo. 

                                   foto VisualHunt.com

Temos que afastarnos do paradigma premio-castigo para abogar por un modelo de crianza e educación baseado nas emocións, o respecto, a comunicación, a confianza e o amor incondicional, son as bases para dar a estes nenos, nenas un referente de contención que lles permita construír unha autoestima sólida e despregar así o seu inmenso potencial en beneficio propio e posiblemente de toda a sociedade.

artigo completo: elpais.com/elpais

Guía de PRIVACIDADE e SEGURIDADE en INTERNET

A axencia Española de Protección de Datos (AEPD) en colaboración coa Oficina de Seguridade do internauta (OSI) desenvolveu unha guía composta por 18 fichas nas que expoñen os principais riscos que nos podemos encontrar na rede e as medidas a seguir para evitalos.

enlace para descarga

Está guía consta de 18 fichas que abordan situacións cotiás que nos poden pasar a calquera cando facemos uso dos dispositivos  facemos uso da Internet. Tamén inclúe consellos e recomendacións que nos axudarán a evitar os riscos e manternos protexidos.


osi.es/es/actualidad/blog

Vídeo hEDUbullyig: Zona libre de Acoso.

Expoñen o tema Patricia Ojea socióloga, experta en políticas de igualdade, de acoso e delitos de odio e discriminación. Alicia diaz terapéuta, forma parte do equipo de prevención de delitos de adiccións.

coordinación Jesús Hernández e José Blas García.

Este vídeo nos clarifica o término acoso e da pautas para actuación nos centros educativos.

Recollo algunhas dos importantes comentarios que se dixeron:

Definición de acoso " violencia reiterada, prolongada no tempo". Eu matón che elixo a ti miña víctima  créase unha relación de poder, de submisión, de medo ( síndrome de indefensión aprendida) non se vai a defender"

faíse diante do grupo para que os demáis saiban o que son capaz de facer. Os observadores participan con su silencio y de su silencio.

Perfil do acosador:

rapaces con baixa empatía, egocéntricos, non educados en valores de boa convivencia , lexitíman a violencia como posible recurso, teñen a autoestima en dimensión comparativa " son máis que ti" e "teño máis dereitos que ti"" Eu opino e ti non opinas", son chavales incapaces de asumir as súas

responsabilidades e por suposto no queren participar na reparación do dano causado.

A mediación está desaconsellada nos casos de acoso escolar non é un diálogo entre iguais, hai unha relación de poder.

propostas de mellora: 

Traballo colaborativo de centro, familia y alumnado.

Ter protocolos de actuación nos centros.

Potenciar a educación emocional desde o Plan de Acción Titorial.

Traballo das emocións negativas: agresividade, tolerancia á frustración, ira, enfado, saber expresar estas emocións aos demais.

Escoitar ao acosado, o acosado necesita falar do que sinte.

Traballar coa familia do acosado. Traballar coa familia do acosador ao principio poden non querer aceptar o que está pasando. Traballar co entorno cos observadores, complices dos feitos responsabilizalos da súa parte dos feitos, plantexar como se pode facer a partir de agora.

Falan sobre altas capacidades os autores dos test de intelixencia

Artigo de Steven Pfeiffer sobre o informe dunha investigación entre os autores dos test de intelixencia máis usados na avaliación das altas capacidades. este artigo esta recollido no blog aacclarebeliondeltalento.com que fai un exahustivo análise do informe no que falan da importancia de revisar os modelos de identificación, avaliación e seguimento das altas capacidades.

Recollo estos puntos importantes para a reflexión educativa.

Os resultados desta investigación indican que os autores manteñen diversas opinións e puntos de vista sobre as altas capacidades, aínda que a maioría deles falan dun enfoque multidimensional para a avaliación da alta capacidade.

Un 85% dos autores estiveron dacordo en que non debía utilizarse un punto de corte (C.I. 130)como único indicador da alta capacidade. A maioría dos autores afirmou que calquer punto de corte fixo é engañoso, é un índice artificial, da verdadeira capacidade. 

Un crecente número de autoridades no campo das altas capacidades defenden a importancia dos factores conativos e factores contextuales; por exemplo motivación, persistencia, compromiso coa tarefa que afectan as altas capacidades e o desenvolvemento do talento.

                                imagen visual hunt

Unha avaliación multi-dimensional é esencial ( Pfeiffer, 2015; Sternberg in press)

Avaliación multi-dimensionais : O proceso de avaliación das altas capacidades implica a medición de diversos elementos, incluíndo a capacidade intelectual, o rendemento, o proceso cognitivo, o pensamento creativo, o comportamento e outras escalas de observación ( National Association of Gifted Children 2015; Pfeiffer, 2015).
Con respecto a re-avaliación das altas capacidades: A maioría destes autores sinalan que son importantes e necesarias. A frecuencia da re-evaluación cando estea recomendada, exténdese nun rango desde anual, de 2-3 anos ou cada 3-4 anos. Un dos autores comentou que a capacidade é un fenómeno en desenvolvemento e a re-avaliación debe ser máis frecuente cando o neno, nena é máis pequeno. Outro autor sinalou a importancia de asociar está evaluación á intervención, a re-avaliación apórtanos pautas para a intervención. Proporciona unha oportunidade de monitorear o progreso do alumno, determinar en que medida o estudante estase a beneficiar do programa de desenvolvemento do talento.
O perfil de fortalezas e debilidades reveladas nunha avaliación son o patrón para a intervención e acción educativa.( Silverman 2013)

Un número cada vez maior de autoridades neste campo sostén que as altas capacidades son un constructo multidimensional e debe reflectir a transformación dinámica de desenvolvemento dos dones co tempo. Os evaluadores entón, deberán medir constructos que non adoitan atoparse en moitas das probas máis utilizadas na actualidade.
Hai un crecente interese en medir de forma fiable e eficiente o pensamento creativo, a intelixencia emocional, a paixón pola aprendizaxe, o compromiso de traballo, a capacidade de liderado, a mentalidade e potencial para aprender.(Pfeiffer, 2015; Siegle y Langley, 2015)


enlace ao artigo completo aacclarebeliondeltalento.com

Integración o Inclusión

Presentación onde María explica as diferencias entre inclusión e integración.

INCLUSIÓN & INTEGRACIÓN. from María Pérez

enlace a entrada mavensol.blogspot

Revista AOSMA n°22 Acoso Escolar

Índice

Editorial

Tribuna Profesional
A intelixencia adquisición de coñecementos ou desenvolvemento de habilidades?
Neurociencia e educación: Innovación e mellora dos procesos educativos.

Monográfico
presentación. Rosa Mª Torres
Construir o proxecto antibullying. José Mª Avilés
O proxecto TEI Tutoría Entre Iguais. Andrés González
O reto da escola inclusiva. Kika Fumero
Casos de acoso escolar- Sindrome Alumnado Vulnerable. David Sánchez
A resiliencia unha variable a ter en conta no acoso escolar. J. A. Montoro
Actuacións de éxito fronte ao acoso escolar. Claudio López
Dez liñas de actuación estratéxicas para combatir o ciberbullying. J. Flores
O Acoso unha reflexión persoal. Mª Dolores García.

A docencia compartida : estratexia para a inclusión

Moitos centros está a optar por non sacar aos alumnos de NEAE das aulas e que sexan os mestres de PT/AL ou un segundo docente que entre na aula para favorecer a participación nas dinámicas de aula.
Aclarar que a docencia compartida por si soa non propiciará situacións de inclusión real na aula, deben ir aparelladas doutras propostas de traballo.



1. Titular e apoios repartense en  grupos (Desdobre de aula)
O segundo docente encárgase do grupo de menor nivel e propón un traballo paralelo ao que os demais alumnos, alumnas da aula están a facer. Xéranse categorías de alumnos na aula e difícilmente alcánzase o modelo de participación e cooperación do alumnado. 
2. Titular y PT/AL (apoio a grupos NEAE)
O alumno, alumna pode participar en determinadas propostas de actividade da aula co apoio deste segundo docente. Isto esixe un alto grao de coordinación.
O perigo desta modalidade de docencia compartida estriba en que a proposta de traballo adaptado do alumno, alumna sexa paralela e diferenciadadas do resto de aula.
3. Titular e Apoio auxiliar (descarga de traballo)
Neste modelo sendo maestro auxiliar ou PT/AL serva de apoio constante as dúbidas que poidan surdirlle a calquer alumno na aula.
Este modelo esixe que o traballo do mestre/a de PT/AL céntrese en propiciar as estratexias e adaptacións necesarias para que os alumnos participen na aula traballando o mesmo currículo que os seus compañeiros.
4. Complementariedade ( intercambio de roles)
Ambos mestres establecen periódicamente "o intercambio de roles".
Unha vez máis as tarefas de coordinación e traballo en equipo son esenciais para que o titular coñeza as vicisitudes das atencións específicas que requiren determinados alumnos, alumnas, e o mestre/a de apoio deberá coñecer aspectos concretos da materia.
Sería a primeira modalidade de apoio ao grupo non ao docente é o máis cercano ao concepto de inclusión nas aulas.
5. Traballo Colaborativo
No traballo colaborativo ambos docentes son responsables do grupo de alumnos e deben participar no mesmo grao nas tarefas de ensino-aprendizaxe que se programen. Esixe unha coordinación efectiva entre ambos docentes para a planificación da aula tanto a nivel curricular como organizativo. pueden abarcar todas as modalidades docentes anteriores, se así se fai necesario, aínda que sin facer distincións de xerarquías ou rangos.
Neste caso tamén temos o apoio ao grupo é non ao docente nin a ACNEAE. 

Entrada recollida do excelente blog de AntonioMárquez. siesporelmaestronuncaaprendo

Consellos para ensinar as normas de clase

Recollo do blog de Santiago Moll, onde ten entre outros entradas, moitas actividades de titoria interesantes,  estes consellos para elaborar as normas de clase.

Normas progresivas- trátase de seleccionar que normas vamos a ter na aula en distintas sesións, para que non queden diluidas unhas por outras.
do urxente ao importante- é importante analizar, comparar que non todas as normas da aula tñen a mesma relevancia a elaborare as normas en distintas sesións, podemos explicar e comprobar como non todas as normas teñen a mesma relevancia.
Menos é máis- en función da idade dos alumnos, alumnas o número de normas pode ser distinto. o ideal é non pasar de 10 normas.
Da teoría a práctica- a mellor maneira de explicar as normas é coa exposición, de casos prácticos nos que os alumnos, alumnas poídan sentirse identificados. sería interesante cos propios alumnos expliquen casos que coñezan.
Pódeme pasar a min- o alumno fará súa unha norma se é consciente de que esa norma de clase pódelle afectar directamente a el nalgún momento do curso escolar.




Da palabra ao texto- para fixar unha norma de clase non é suficiente con enunciala en voz alta. Xa que logo, do que se trata é de fixar ditas normas de clase por escrito. Unha actividade que funciona realmente ben é colocar aos alumnos, alumnas en grupos e que cada grupo traballe cunha norma determinada.
Acción e reacción- outro aspecto a destacar á hora de dar a coñecer as normas da clase ten que ver coas consecuencias de non cumprir con devanditas normas.
As normas e as súas circunstancias- é importante facer ver aos alumnos, alumnas que o cumprimento dunha norma vai en consonancia ás circunstancias que poden rodear dita norma. Por iso é polo que é realmente útil facer supostos co grupo e ver os posibles matices que toda norma encerra.
As normas tamén se fan maiores- as normas deben ser algo vivo e deberían estar suxeitas aos cambios que se producen con determinadas circunstancias. Isto quere dicir que se deberían poder eliminar, incorporar, matizar e cambiar a súa orde de importancia.
A finalidade dunha norma- unha norma debería axudar a un alumno, alumna a crecer no seu desenvolvemento persoal, a asumir determinadas responsabilidades e a tomar as mellores decisións.


enlace ao artigo completo  justificaturespuesta.com

Intelixencia emocional. O segredo para unha familia feliz. Unha guía para aprender a coñecer, expresar e xestionar os nosos sentimentos.

Conocer, expresar e xestionar sentimentos. 
Mediante xogos e exercicios pretende axudar a identificar os sentimentos, pensamentos e emocións na familia.

Índice:
A Intelixencia Emocional no pai e na nai
Autocoñecemento como punto de partida
As emocións e a súa influenza na familia
Poñendo nome aos sentimentos 
Traballando os sentimentos
Motivación: emocións e valores en xogo
A empatía comprendendo aos nosos fillos
A comprensión dos sentimentos dos fillos
Como manexar os límites na educación
Escoitar e transmitir comprensión aos noso fillos
As emocións dos fillos
Os sentimentos do neno, nena
Como educar aos noso fillos con intelixencia emocional
Xogos e estratexias para a aprendizaxe e o desenvolvemento da intelixencia emocional.
A aplicación da intelixencia emocional en situacións difíciles da vida familiar
O conflito e as situacións difíciles
A intelixencia emocional na sexualidade e nas relacións afectivas
Aplicación da intelixencia emocional nos problemas de adiccións
Maltrato e acoso escolar algunhas pistas desde a intelixencia emocional 

Autora: Cristina Muñoz Alustiza
edita: Consejería de Políticas Sociales y Familia. D.G. de la Familia y el Menor. Comunidad Madrid.
versión en pdf  dixital 8.81 Mb

http://www.madrid.org

Orientacións para a descripción do nivel competencial do alumnado de primaria

A Consellería de Educación de la Junta de Andalucía presenta este recurso que consiste nunhas orientacións e descriptores que non deben considerarse prescriptivas nin de uso obrigatorio, senón máis ben como material de apoio para o profesorado e os centros educativos que, á súa vez, poderá ser utilizado para expoñer ao alumnado e as súas familias os fundamentos das decisións tomadas en relación co nivel competencial adquirido.

A formulación do currículo ao redor das distintas áreas configura o denominado perfil área, determinado polo conxunto de aprendizaxes que se agrupan ao redor dunha área de coñecemento. O perfil competencia, en cambio, ven determinado polas achegas que desde as distintas áreas realízanse ás competencias crave.

Estas escalas ofrécense, por tanto, como referentes para describir o nivel competencial que se espera que alcanzase o alumnado en termos de logro, ofrecendo unha imaxe global do mesmo. 

A determinación do nivel competencial máis axustado corresponde ao equipo docente que, desde o seu traballo directo co alumnado, pode valorar os logros alcanzados polo mesmo e o seu progreso ao longo dos cursos da etapa.

enlace: www.juntadeandalucia.es/educacion

Educación Emocional: Exercicos para traballar a enfado e a rabia

Técnicas para calmar o enfado:
Respiración
Soltar a enfado a través dun obxecto que poidamos tirar ou golpear
Debuxar o enfado
Saltar
Debuxar- pode ser libre, o que apeteza ou suxerido
Escribir- como me sinto nese momento, podemos darlle a opción de rompelo para Visualizar que o enfado desaparece.
Mandalas 
Mesa da paz- serve ar relaxarse e resolver conflitos, poden levantarse cando queiran e poden estar sós ou acompañados.
Reflexión- dependendo da idade se lles pregunta como se sentiron nas actividades.





Un exemplo das propostas que fai para o conto "Vaya Rabieta" é a actividade de "estatua enfadada, estatua revoltosa" onde cada vez que se pronuncie "estatua enfadada" hai que pararse e por cara de enfadado, podemos facelos con outras emocións, logo ao nomear "estatua revoltosa" movémonos por todo o espazo. Este exercicio serve para que os nenos relacionen as emocións co seu corpo e aprendan a identificalas.
Pequena sesión de yoga a continuación, con posturas acordes a idade, para os máis pequenos de animais.
 

 enlace ao conto you tube: vaya rabieta 
                    

 enlace ao artigo desde o blog de Yaiza Lorenzo:  www.yaiyoga.es